Existen poucas sensacións parecidas a circular polo
corredor intramuros de Baroña. Cando o castro vivía, tiña que ser espectacular
aproximarse á barbacá para dexergar o areal da Polveira e seguro que había
empurróns por ser o primeiro en empoleirarse ao peitoril. Pero agora é outro
conto.
Todos os esforzos do equipo céntranse nestes días na escavación
e consolidación da muralla exterior e do corredor, un traballo colosal que
forma a aldaba desta campaña. Unha vez rematada esta fase, nada volverá a ser
igual. ¿Qué pensaría un castrexo baroñés se vise á piña de arqueólogos (o
equipo en pleno) dispostos en fía india sobre o que un día foi un paso estreito
no corazón do seu sistema defensivo? Nunca o saberemos, pero esa sensación de
túnel, saturado de xente obrando de xeito individual e coordinado, unha visión
cinematográfica de buque submarino en zafarrancho, seguro recordábaos á construción das súas
propias murallas, as que nós estamos agora escavando.
E a conto de todo isto, a bomba: hoxe mércores xa
completamos preto de 150 m. de muralla orixinal (a antiga, achanzada)
descuberta e a piques de consolidar. Como é norma, Marta e Yolanda, quen
reproduce espontaneamente a pose de traballo dos talentosos capataces
castrexos, non perderon tempo en rexistrar en plano os novos tramos.
Porque falades de “castrexos” e não de CELTAS?
ResponderEliminar